وقتی از نشستن گوشه ی اتاقت و اتلاف وقت خسته میشی و باحجم عظیمی از درس،کلمه ای نمیخونی،یعنی یه چیزی اشتباهه.یعنی نیاز داری هوای تازه بخوری،آدمارو ببینی و حتی دروس مذکور رو تو هوای آزاد بخونی.
میزنی بیرون و میری پارک نزدیک خونه.بااین تفکر که عاخه وسط عید که کسی اونجا نیست ولی میای و به تفکر اشتباهت پی میبری.یک گوشه ی پارکو انتخاب میکنی و میشینی.
به معجزه ی طبیعت پی میبری،یاد دوران کنکور و ترددای بین کتابخونه و پارک و درس خوندن روی نیمکت های همین پارک میوفتی.
چقدر این پارک و هواش دوست داشتنی ان...
پ.ن:تصویر نیاز به90 درجه چرخش دارد.باعرض پوزش
برچسب : نویسنده : m1humang بازدید : 32