رمضان است و حال من خوب است

داشتم به این فکرمیکردم که خدا واقعا از خودمون بهمون مهربون تره.یه وقتایی خیلی قشنگ همه ی اتفاقات رو میچینه کنار هم،همیشه این موضوعو تو زندگیم حس کردم.

این چندوقته واقعا اوضاع بهم ریخته و حال بدی داشتم و اگر ماه رمضان نمیرسید روز به روز بدتر میشدم.گرچه الان امتحانات الهی و امتحانات دانشگاه باهم تلاقی دارن ولی اوضاع خیلی مساعدتره.

ماه ها پیش یکی از بلاگرها نوشته بود من دوست دارم سالم رو از رمضان شروع کنم،اون وقتا به این فکرمیکردم که چه کلیشه ای،مگه ماه رمضان چه چیز خاصی داره؟(واز اونجایی که وقتی اینجوری میگم خدا چندوقت بعد درست حسابی بهم ثابت میکنه که اشتباه کردم) الان واقعا به این نتیجه رسیدم که این ماه خیلییی میتونه خاص باشه،اگر بخوایم.رمضان نعمت است،اگر بدانیم...

پ.ن:من سرمست از به گمان خودم دوبار طلبیده شدن بودم که همه چیز بهم ریخت و الان میترسم همون یکبار هم نتونم برم.

پ.ن:همچنان به یک مشاور مذهبی قانع کن و کاردرست نیازمندیم...

پ.ن:"ر" این چند روزه که برای نماز حجاب میکنه، میگه دلم میخواد چادر سر کنم ولی نمیتونم،خیلی محدود میشم،خیلی کارارو دیگه نباید بکنم.بهش میگم خوب نیست سر کنی و درش بیاری،خوب نیست هوسی باشه،اگر قراره حجاب کنی اول معرفتشو پیدا کن.این جو رو محرم هم گرفته بود.من میدونم که سختشه بااون شرایط فامیلی و خانوادگی ای که داره،من میدونم که هنوز آماده نیست،چیزی بهش نمیگم.

پ.ن:دعاکنیم برای دل همه،برای اونایی که میخوان بهم برسن،برای اونایی که دلشون شکسته،دعاکنیم اگر به صلاحشونه کارشون درست بشه،اگر به صلاحشونه...