این قند پارسی و خواستگار خواهر استاد...

کلاس فارسی،3ساعت،صبح چهارشنبه، بیشتر به کلاس درس زندگی و روابط اجتماعی شبیهه تا تدریس فارسی.

درواقع این استاد معتقده که چون اساتید دروس معارف یکسری چیزارو نمیگن که لازمه،وظیفه ی ایشونه که بگه.به همین خاطر،از 9:20 که سرکلاس میاد تا11:40 که کلاسو تعطیل میکنه،فقط30-40 دقیقه فارسی تدریس میکنه و بقیه اش رو از هر دری صحبت میکنه. از فرهنگستان و سیاست و دین واجتماع و غیره و ذالک.بعضی وقتها بالحنی که خب من نمیپسندم ولی اکثرا درست میگه.

میدونید،خوبه که وجدانش اذیت میشه از نبودن این بحثا توی دانشگاه و کلاسا،خوبه که وظیفه ی اجتماعی خودش میدونه.خوبه که استاد اینجوری باشه...

پ.ن:حجم وویسا زیاده وگرنه میذاشتم که متوجه شید چی میگم.

پ.ن:دوست عزیزی که اومدی برگه ای که در کلاس زده بودم رو کندی،من از رو نمیرم،دفعه ی بعد هم اگر دیر بیاد،میزنم.این بار روی میزش.

پ.ن: استاد تلفیقی است از دبیر شیمی و دبیر ادبیات دبیرستان.